Ziemia - nasza planeta

     Witajcie. Serdecznie zapraszam Was dziś do zapoznania się z kolejną dawką informacji i spostrzeżeń odnoszących się, tym razem, do Ziemi - planety, na której żyjemy. 

    Na początek, przedstawię Wam po krótce kilka podstawowych informacji na temat Ziemi. Otóż jest ona trzecią planetą od Słońca i zajmuje piąte miejsce pod względem wielkości planet znajdujących się w Układzie Słonecznym. Jest jedyną, znaną nam planetą, na której żyją ludzie, a powstała około 4,5 miliarda lat temu. Wokół niej krąży naturalny satelita, czyli Księżyc. 

    Jak wiemy, zdania na temat tego czy Ziemia jest płaska, czy kulista były bardzo podzielone. Jednakże szereg badań i obserwacji dowodzi jej kulistego kształtu. 

https://sites.google.com/site/monikasplanety/home/ziemia

    Na zajęciach z "Edukacji społeczno-przyrodniczej" poruszyliśmy kilka wątków, a jeden z nich dotyczył tego, czy Ziemia faktycznie jest okrągła. Przeprowadziliśmy kilka eksperymentów z użyciem bardzo prostych przedmiotów. Jeden z nich przedstawiłam Wam na załączonym poniżej filmiku. Wykorzystałam do niego balon, który posłużył mi jako Ziemia, a także karteczkę, na której, jedna pod drugą, zapisałam ciąg cyfr i przykleiłam ją do balona.

   

    Eksperyment ten jest jednym z dowodów na to, że Ziemia nie jest płaska, ponieważ, gdyby była, widzielibyśmy wszystkie te cyfry od razu, a widzimy je od tej zapisanej najwyżej kartki, kolejno do tej zapisanej najniżej. Podobnie jest ze statkiem na morzu. Najpierw widzimy jego czubek, później stopniowo zza horyzontu wyłania się coraz większa jego część, sprawiając wrażenie wypływającego spod wody. Dokładnie tak samo jest ze znikaniem statków za linią horyzontu. Również żeglarze, przeprowadzając doświadczenia, zauważyli, że im bliżej portu są, tym zza horyzontu wyłania się coraz większy fragment lądu.

https://natemat.pl/342253,statek-unosi-sie-nad-linia-horyzontu-niezwykle-zjawisko-optyczne-w-anglii

        Następnym dowodem na kulistość Ziemi, jaki omawialiśmy, był kształt jej cienia rzucanego na Księżyc. Jak wiemy, faza Księżyca to oświetlona przez Słońce część Księżyca, którą możemy w danej chwili obserwować z Ziemi. Wyróżniamy cztery główne fazy: nów, pierwsza kwadra, pełnia i druga kwadra. Poszczególne fazy zależą od tego, pod jakim kątem położona jest Ziemia i Księżyc w stosunku do Słońca, ponieważ oświetla ono zawsze tylko połowę powierzchni Księżyca. Fazy są zatem rezultatem oglądania tej połowy pod różnym kątem.

https://www.focus.pl/artykul/skamienialosc-sprzed-500-milionow-lat

        Kolejnym wątkiem jaki poruszyliśmy na wykładzie było powstawanie dnia i nocy. Proces ten można bardzo łatwo przedstawić za pomocą piłki i latarki. Ziemia obraca się wokół własnej osi, a proces ten trwa około 24 godziny. W trakcie tego obrotu część naszej planety – zwrócona ku Słońcu jest oświetlona, wówczas w tym obszarze panuje dzień. W innej części, która w tym samym momencie jest od Słońca odwrócona i zaciemniona – panuje wówczas noc. Eksperyment przeprowadziliśmy w następujący sposób: jedna osoba, stojąc w miejscu, oświetlała piłkę, imitując Słońce, a druga osoba trzymając piłkę, która służyła jako Ziemia, obracała ją wokół własnej osi. Ten eksperyment zdecydowanie potwierdza teorię, dotyczącą powstawania dnia i nocy, jaką znamy.

https://gazetalubuska.pl/dlugosc-dnia-i-nocy-w-polsce-jak-sie-zmieniaja-w-ciagu-roku-sprawdz-jaka-jest-dlugosc-dnia-na-rowniku-kalendarz-19022021/ar/c1-13274863

   

    To jeszcze nie koniec relacji dotyczącej jednego z ostatnich wykładów, ale wyczekujcie, pojawi się już niedługo. Pozdrawiam Was i do następnego!

Monika